فروردين (آغلارگولر): فروردين- تولد حمزه اوغلو خشكنابي (نويسنده و فعال سياسي) در روستاي خشكناب بستان آباد به سال 1301[1]. تولد علي دايي (فوتباليست) در اردبيل به سال 1348. تولد عاشيق حسين تبريزي در 1310. تولد ربابه مرادوا (خواننده و بازيگر نقش ليلي در اپراي ليلي و مجنون) در اردبيل به سال 1309.

2 فروردين- تولد سليمان رحيموف (نويسنده) در 1279. تولد علي آقا آقايف (هنرمند و بازيگر نقش مشهدي عباد) در باكو به سال 1292.

4 فروردين- تولد عاشيق علي قره داغي در 1331.

6 فروردين- تولد عاشيق چنگيز مهدي پور در 1341.

8 فروردين- تولد صدقي روح الله (بازيگر تئاتر) در باكو به سال 1265. مرگ سليمان ثاني (آخوندوف) (نويسنده) در باكو به سال 1318.

9 فروردين- تولد معجز شبستري (شاعر) در 1252.

10 فروردين- قتل عام آذربايجانيان به دست داشناكهاي ارمني در باكو و ديگر شهرهاي آذربايجان در 1297 (فاجعة مارس).

12 فروردين- قيام كلنل محمدتقي خان پسيان در 1300. مرگ رسول رضا (شاعر) در 1360.

13 فروردين- تولد عاشيق عبدالعلي نوري در 1318.

14 فروردين- مرگ آيت لله سيدمحمدكاظم شريعتمداري (مرجع تقليد) در قم به سال 1365. اشغال شهر كلبجر توسط نيروهاي ارمني در 1372.

16 فروردين- مرگ پروين اعتصامي در تهران 1320.  

17 فروردين- انتشار نخستين شمارة مجلة «ملانصرالدين» توسط جليل محمدقليزاده در تفليس به سال 1285. آغاز قيام شيخ محمد خياباني در تبريز در 1299. صدور قطعنامة شمارة 822  شوراي امنيت سازمان ملل متحد در 1372  كه در آن شوراي امنيت، خواستار «تخلية كلية نيروهاي اشغالگر از ناحية كلبجر و ديگر نواحي اشغال شدة آذربايجان» شده بود. مرگ قاچاق سليمان (عضو و فرمانده گروه قاچاق نبي) در 1296.

20 فروردين- انتشار روزنامة «تجدد» در تبريز به كوشش شيخ محمد خياباني در 1296.

22 فروردين- مرگ صمد سرداري نيا (نويسنده و مترجم) در تبريز به سال 1387. مرگ بولوت قارا چورلو (شاعر) در 1358.

24 فروردين- مرگ غلامحسين بيگجه خاني (نوازنده) در 1366.

25 فروردين- برگزاري كنگرة دهقاني آذربايجان در تبريز در 1325.

28 فروردين- تولد محمدرضا ايراني ملك كيان (نقاش) در1333. تولد لطفيار ايمانوف (خواننده) در صابر آباد به سال 1307.

30 فروردين- مرگ هاوارد باسكرويل معلم آمريكايي در جريان مبارزات مردم تبريز در 1288. اعدام علي باكري (مبارز) در زندان حكومت پهلوي به سال 1351. تولد محمد راحم (شاعر) در باكو به سال 1286.

قالاني آردي دا اوخويون

خيال مي‌كنيد شماها نوبرش را آورده‌ايد كه در روزگارتان، آدم‌هايي كه حتي ديپلم هم ندارند، در عرض پنج شش ماه تلاش‌هاي صادقانه و شبانه‌روزي، يك دفعه مدرك «دكترا» مي‌گيرند و بعدش به مقام‌هاي خيلي خيلي بالا مي‌رسند و…؟

خوشبختانه تاريخ چنان پرافتخاري داريم كه در آن، همه چيز پيدا مي‌شود. عين بازار مكاره و بازار شام اسبق و سابق و بازار سياه و آزاد و غيره‌ي فعلي. مثلاً جناب " ابوالقاسم فردوسي طوسي" كه ظاهراً آن ديپلم كذايي را هم نداشته و از جغرافي، تاريخ، حساب و… چيزي نمي‌دانسته، يك دفعه تبديل به "حكيم" مي‌شود، سر از مركزهاي حكومتي درمي‌آورد و «شاهنامه» هم مي‌نويسد.

اگر اين گفته‌ي بنده را هم "نشر اكاذيب"، "تشويش اذهان عمومي"، "ريختن آب در آسياب خليفه‌ي عباسي"، "جاسوسي به نفع رژيم منحوس سلطان محمود غزنوي" و چيزهايي از اين قبيل حساب مي‌كنيد و قصد "ممنوع ‌القلم"، "مهدور الدم" و غيره كردن بنده را داريد، اجازه بدهيد براي دفاع از خود، مثال‌ها و دلايل محكمه‌پسندي را از كتاب وزين "شاهنامه‌ي فردوسي ـ چاپ مسكو" تقديم حضورتان بكنم. خوب، پس بفرماييد:

" فردوسي" به اندازه‌اي در علم "جغرافيا"، به قول معروف "از بيخ ...." بوده كه در همان شاهنامه و در صفحه‌ي ۳۱ مي‌نويسد كه مادر "فريدون" پسرش را به كوه "البرز" در "هندوستان" برده! به ... !؟ 

در كشوري كه به لطف مسؤولان هميشه در ...

زماني كه كرسي هاي باستان شناسي و اكتشاف و تاريخ و بنگاه مسافر كشي ميراث، كه مسئول انتقال داده هاي نو به فرهنگ ملي اند، نسبت به انباشت دروغ در كيسه ي هويت و هستي ايرانيان بي اعتنايي كردند و معلوم شد كه راهبران و مديران مسئول اين مراكز و نيز دانش آموختگان صاحب آوازه ي اين مقولات، نان و نام و رونق و روزي خود را در تبعيت مدام از مهملات دست ساخت شيادان ايران شناس غالبا يهودي تشخيص داده اند، براي اثبات درستي يك مورد از ده ها سند عرضه شده در مجموعه ي «تاملي در بنيان تاريخ ايران»، ناگزير به سازمان ديگري، كه منافع و مضار كم تري در مواجهه با حقيقت ناب داشت، مراجعه كردم و سرانجام موفق به كسب نظر فني «سازمان نظام مهندسي» درباره ي ابنيه ي تخت جمشيد شدم. اين ابراز و اظهار نظر، كه در مجموع بسيار محافظه كارانه و مفاد مكتوب و محتواي شفاهي آن در حد زيادي متفاوت است، پس از آن حاصل شد كه تقاضاي بازديد از تخت جمشيد را به وسيله ي كارشناساني از «سازمان نظام مهندسي» و اظهار نظر فني درباره آن خرابه ها را ارائه دادم و پس از موافقت طي دو روز بازديد از منطقه سرانجام نامه ي زير را، با شماره ۹۰۳۲/۸۴/ ۱۱۰ مورخ ۱۲/۱۰/۱۳۸۴به عنوان برداشت مهندسين بازديد كننده از آن مجموعه دريافت كردم.

«پيرو درخواست سازمان نظام مهندسي ساختمان جهت مطالعه ي ميداني محوطه ي تخت جمشيد، در تاريخ ۹/۹/۸۴ عازم شيراز و روز پنج شنبه ۱۰/۹/۸۴ از محوطه ي تخت جمشيد ديدار كرديم.

با توجه به وضع موجود اين مجموعه و پس از بازديد كامل نتايج حاصله به شرح زير اعلام مي گردد: در تمامي محوطه كارهاي ناتمام كه بيش تر آن ها حجاري و نقوش تزييني از محل هاي مهم مانند ورودي ها و راه پله ها را تشكيل مي داد، به چشم مي خورد. نماي اصلي سكوي غربي كه نزديك پلكان ورودي است، به صورت كامل تراش نخورده است. تعدادي از ته ستون ها و نقوش ورودي ها و درگاه ها به صورت مصالح خام و تراش نخورده باقي است. در دروازه ي ورودي سقف و تزيينات اجرا نشده و به نظر مي رسد حجم سنگي كه هنوز بر روي زمين قرار دارد، براي پوشش سقف در نظر گرفته شده بوده است. تصاوير تمامي موارد ياد شده به صورت يك سي دي به ضميمه تقديم مي گردد». دكتر حميد بهبهاني، رييس سازمان نظام مهندسي ساختمان تهران

تكليف اقتدار قلابي آن امپراتوري ناگفته پيداست كه دروازه ي ورودي حاكم نشين اش سقف ندارد و لااقل هزار عيب آشكار معماري در ابنيه ي داخلي آن پيدا مي شود، كه تماما حكايت از ناتمام بودن آن ساخت و سازها مي كند. بدين ترتيب و احتمالا مهمانان نوروزي و شركت كنندگان در جشن سده امپراتوران كاغذي هخامنشي، به اصطلاح از «در عقب» به تخت جمشيد وارد و زير آسمان باز دور هم جمع مي شده اند كه به اصطلاح اهورايي تر بوده است!!! حالا اسكندر چه گونه يك مجموعه ي سنگي و غيرمسقف را آتش زده بايد از مورخين يهودي تاريخ ايران باستان پرسيد كه براي استحكام دروغ هاي شان چند مورخ باستاني از يونان را ابتدا جعل و سپس شاهد گرفته اند؟!! در زير چند عكس از صد ها تصاوير برداشته شده به وسيله ي كارشناسان نظام مهندسي را، همراه توضيح ملاحظه مي كنيد: براي دريافت به تر و در اندازه ي بزرگ تر تصاوير، روي عكس ها كليك كنيد.  

پايين دورنماي كارهاي ناتمام حجاري در ديوار غربي و بالا نمايش يكي از ده ها نمونه از...