Tülkü və hacıleylək - روباه و لك لك (داستان) توركو ناغيل

+0 امتياز

– Qardaş, çox sağ ol, mənə xəcalət verdin. Xəcalətindən çıxaram. Gəl bir seyrə çıxaq könlümüz açılsın.


Tülkü dedi:


– Elə mənim könlüm seyrə çıxmaq istəyirdi. Çox sağ ol, ürəyimdən xəbər verdin. Hacıleylək dedi:


– Gəl çıx qanadlarımın üstünə, qalxaq göyə.


Tülkü hacıleyləyin qanadının üstünə mindi. Hacıleylək göyə qalxdı. Bir az uçandan sonra hacıleylək tülküyə dedi:


– Qardaş, bax, gör yer nə təhər görünür?


Tülkü dedi:


– Bir xırman boyda görünür.


Hacıleylək bir az da yuxarı qalxıb dedi:


– Qardaş, indi bax, gör nə təhər görünür?


Tülkü baxıb dedi:


– Heç nə görünmür.


Hacıleylək bir az da yuxarı uçub dedi:


– Qardaş, tay qanadım ağrıyır, yorulmuşam. Düş aşağı, bir az dincimi alım.


Tülkü dedi:


– Ay qardaş, başına dönüm, qurban olum, mən bu göyün üzündə haraya düşüm? Nə təhər düşüm? Məni aşağı endir.


Hacıleylək dedi:


– Yox, qanadlarım ağrıyır, düşməsən özüm salacağam. Özün bil.


Tülkü hacıleyləyin toruna düşdüyünü bilib, yalvarmağa başladı:


– Qardaş, bir qələtdi eləmişəm, yamanlığa yaxşılıq deyiblər. Gəl bu dəfə günahımdan keç, ölüncə sənə xidmət edərəm.


Hacıleylək onun sözünü qəbul eləməyib dedi:


– Yox, yaxşılığa yaxşılıq, yamanlığa yamanlıq deyiblər. Nə əkərsən, onu biçərsən, mən sənə borclu idim, borcunu verirəm.


 


Çox yalvar-yaxardan sonra hacıleyləyin ürəyi yumşaldı, tülküyə yazığı gəldi.  Göydən aşağı endi, yerə çatmağa beş-on arşın qalmış – “Al gəldi!” – deyib tülkünü qanadının üstündən tulladı. Hiyləgər tülkünün qol-qabırğası elə əzildi ki, düz bir ay yerindən tərpənə bilmədi. Həmin gündən hacıleyləklə tülkünün dostluğu sona çatdı. Bu yerdə atalar yaxşı deyiblər ki, taylı tayın tapmasa, günü ah-vayla keçər.      



  • [ ]