---

از همه ي وبمسترها و وبلاگ نويسان تراختورچي تقاضا داريم تا با انتشار اين گفتگو كمك نمايند تا در جهت سالم سازي استاديوم سهند تبريز گام مثتبي را برداشته باشيم انشالله..

---

آقاي دكتر همانطوري كه احتمالا مطلع هستيد كشيدن سيگار در استاديوم هاي ايران به يك اپيدمي تبديل شده و هر فرد سيگاري براحتي به خود اجازه ي استفاده از سيگار را در ملا عام مي دهد، حال سوال ما اينجا بدين صورت قابل طرح است فردي كه سيگار را در اوج هيجانات جهت كاهش استرس خود و تسكين اعصاب استفاده مي كند، چگونه مي توان مجاب به عدم استفاده از آن در فضاي استاديوم نمود؟

ادعاي تسكين سيگار يك نوع تفكر خرافي است كه به مرور زمان در جامعه ما نهادينه شده است مثال بارز اين مورد را عرض كنم حتما در خانواده تان شنيده ايد كه مي گويند: " تك صبير گلدي، ايشون دوز گلمز و يا جوت صبير گلدي ايشين دوز دئيير " اين مورد در زمانهاي قديم براي چند فرد اتفاق افتاده است و بعد ها با يك نتيجه گيري غلط در جامعه نهادينه شده است،تفكر تسكين سيگار نيز دقيقا به همين شكل است.

وقتي از يك فرد سيگاري علت سيگار كشيدن را مي پرسيد عنوان مي كند " سيگار به من آرامش خاصي مي دهد" وقتي مي گويي پولي را كه به سيگار مي دهي به يك چيز با ارزش بده و مصرف كن مي گويد " بعد از هر خوردني سيگار نكشي بي فايده است "، ما بايد فكر يك فرد سيگاري را به چالش بكشيم كه منطقا، علما وعملا رابطه اي بين تسكين آرامش و سيگار كشيدن وجود ندارد و تنها تلقين فرد سيگاريست كه اين آرامش را به او مي دهد. فرد سيگاري را بايد به اين حد از آگاهي رساند..

اين يك پروسه يك روزه نيست كه بگوييم با اين كار از هفته ي بعد شخصي كه سيگاريست مجاب خواهد شد كه ديگر در استاديوم سيگار نكشد. اما پروژه بلند مدتي كه از آن صحبت كردم، پخش بروشورها، برگزاري كلاس هاي آموزشي، آگاهي دادن نسبت به مضررات سيگار، آگاهي و آموزش نسبت به احترام متقابل و رعايت حقوق شهروندي از طريق پخش سي دي و تراكت ها مي باشد تا آنجا كه فرد به اين حد از آگاهي برسد كه سيگار علاوه بر مضرراتي كه براي خود دارد تمامي اطرافيان را نيز ناراحت مي كند.

معمولا هركس به طريقي به هنگامي كه تحت فشار رواني و هيجاني قرار دارد سعي دارد آنرا تخليه كند،مثلا بعضي ها با كشيدن موهاي سرشان، بعضي ها با خوردن ناخنهاي انگشتان و برخي ديگر با كشيدن موهاي ابروهايشان و ... اينها همه رفتارهايي هستند كه ما جهت رسيدن به آرامش، ناخودآگاه انجام مي دهيم در اين مواقع بايد مواردي مشابه جايگزين اين رفتار و اعمال شود.

در حالت كلي هر فرد سيگاري بايد ببيند بسته به جو حاكم در ورزشگاه و هيجاني كه حاكم بر آنجاست استفاده از چه وسيله اي مي تواند جايگزين مناسبي براي سيگارشان باشد، وسيله اي كه درطول دو ساعت حضور در استاديوم را مي توانند به عنوان جايگزين استفاده كنند را به همراه داشته باشند.


در اين حالت كه ما وسايل جايگزين را به فرد پيشنهاد مي كنيم بايد اين جايگزيني بسته به موقعيتي كه شخص در آن حضور دارد باشد، مثلا براي جو ورزشگاه همراه داشتن تخمه براي استفاده در حين بازي و يا استفاده از آدامس كه مصداق بارز استفاده كننده آن الكس فرگوسن سرمربي منچستر يونايتد مي باشد را مي توان مثال زد، فرگوسن هميشه براي كاهش هيجانات و استرس بازي و كاهش فشار بازي كه روي دوش ايشان است از آدامس براي از بين بردن و يا كاهش آن استفاده مي كند.

بنابراين پيدا نمودن يك راه حل جايگزين و مشابه در چنين مواقعي بهترين راه كار مي تواند باشد البته اين امر موقعي كاملا پاسخگو است كه در مرحله ي بعد از آگاهي صورت بگيرد.

اما در ادامه ي همان پروسه آگاهي دادن راه حل جايگزين بايد بسته به فرهنگ مردم آذربايجان، بسته به سن، تحصيلات، انديشه و تفكرشان و اينكه از چه قشري وارد ورزشگاه شده اند متفاوت باشد، مثلا به فردي كه مي داند سيگار مضرات فراواني دارد به يك روش و شخصي كه از مضررات سيگار اطلاعي ندارد به يك روش خاص ديگر بايد راه حل جايگزين را پيشنهاد نمود. به عنوان مثال طبعا فردي كه از تحصيلات آكادميك برخوردار است، در مورد حقوق شهروندي قطعا موضوعاتي را شنيده است بنابراين مي توان با ايشان از اين دروازه وارد شده و خواهان عدم استفاده از سيگار جهت احترام به سايرين شد..

به قسمت خوبي اشاره كرديد، آيا به نظر شما تذكر دادن افرادي كه در كنار يك فرد سيگاري نشسته اند مي تواند تاثير گذار باشد و اساسا آيا روش خوبي براي برخورد مي باشد؟

همانطوري كه عنوان كردم در مورد هر شخصي راه كارهاي متفاوتي جوابگو مي باشد، افراد در برابر انتقاد رفتارهاي متفاوتي را نسبت به هم دارند و برخي افراد انتقاد پذيري بالا و برخي ديگر پذيرش انتقاد بسيار پاييني دارند، ممكن است به يك فرد سيگاري با كوچكترين اشاره " با عرض پوزش در صورت امكان سيگار را خاموش كنيد چرا كه دود سيگار موجب ناراحتي من مي شود " سيگار را خاموش كرده و كنار بگذارد و ممكن است يك فرد ديگر در برابر گفته ي شما كه در كمال احترام عنوان شده است عكس العمل تندي داشته باشد " اگر ناراحتي برو جاي ديگر بشين" به هر حال اين طرز برخوردها متفاوت است..

اما نحوه ي گفتمان ما نيز بسيار مهم است " سيزدن اوزر ايستييرم سيگارين توستوسي بير آز مني ناراحات ائليير ايمكاني اولسا اوني گئچيرده سيز " بسيار متفاوتتر خواهد بود اگر با جنگ و دعوا اين موضوع را مطرح كنيم.

با توجه به توضيحات بالا آيا استفاده از قانون را هم مناسب مي دانيد؟ نظر شما در مورد اينكه مسئولين باشگاه از نيروي انتظامي بخواهند تا ورود سيگار را به ورزشگاه ممنوع كنند چيست؟

اين هم يكي از روشهايي است كه در آخرين مرحله بايد صورت بگيرد، به عنوان مثال قبل از ممنوع كردن مي توان برروي پيراهن هاي ليدر ها از علامت هاي لطفا سيگار نكشيد استفاده كرد و يا در برنامه هاي ورزشي كه اكثريت جوانان به آن نگاه مي كنند در مورد عدم استفاده از سيگار در فضاي استاديوم به جهت ضرر رساندن به اكثريت مطلب سخن گفت، در انتها بعد از آگاهي هايي كه از طريق رسانه هاي جمعي در مورد مضررات سيگار علي الخصوص در ورزشگاه گفته شد و بعد از طي پروژه هاي چند ماهه كه تقريبا مطمئن شديم همه ي فوتبالدوستان و كساني كه به ورزشگاه مي آيند از مضررات و سلب آسايش اطرافيان آگاه شدند مي توان دست به چنين اقدامي زد، بدين صورت كه پس از مدت معين اعلام نمايند از فلان تاريخ با تمام احترام به شما عزيزان سيگاري براي رعايت حال اكثريت افرادي كه از سيگار كشيدن شما ناراحت هستند جلوي ورود سيگار را خواهيم گرفت.

---

Traxtorchi.ir - بخش دوم اين گفتگو در مورد هيجانات بازي و چگونگي جلوگيري از واكنشهاي احساسي برخي هواداران و به طبع آن ايجاد حاشيه براي تيم به بحث و گفتگو نشسته ايم كه به زودي اين گفتگو در سايت منتشر خواهد شد..